Hoe ik erachter kwam wie ik ben & waar ik blij van word

Voor mij was dit een heel groot vraagstuk. Jaren heb ik getwijfeld aan wie ik ben en dan lukte houden van mezelf ook niet zo goed. Want hoe kun je van jezelf houden als je niet weet wie je bent?

Dat ik niet goed wist wie ik was kwam naar voren toen ik in 2010 een burn-out kreeg. Ik was nog niet zolang aan het werk in een dokterspraktijk en barste daar in tranen uit, omdat een patiënt heel lelijk tegen mij deed. De huisarts met wie ik toen samenwerkte stuurde mij naar huis, zij zag al van verre af dat dit niet zozeer kwam door die patiënt, maar dat mijn energie-level zo laag was dat ik gewoon niets meer kon hebben.

Eerst wilde ik er echt niet aan, kom op nou, ik was 24, woonde samen met mijn lief, had een baan en vrienden waar ik mee kon lachen. Ik had toch alles wat mijn hartje begeerde?!

Voor mij was dit jarenlang een groot vraagstuk

En achteraf ging daar dus al wel wat mis… Ik lachte alles maar weg en deed waarvan ik dacht dat ik moest doen. Maar het werkte niet, niet meer in ieder geval. En dan?!

Wanneer ik daar nu op terug kijk

kan ik de rode draad wel zien… Ik deed dat waarvan ik dacht dat ik dat MOEST doen, niet omdat mij dat perse zelf energie gaf. En absoluut waren er dingen in mijn werk die ik wel leuk vond, maar ik gaf teveel en kreeg er te weinig van terug.

In overleg met mijn lief ben ik toen gestopt met het werken als doktersassistente, stoppen met anderen te helpen en ben ik ander werk gaan zoeken. Administratief werk, plannen en organiseren van trainingen en de mail en facturatie op orde houden, lekker werken met mijn hoofd, zodat ik aan de andere kant de tijd had om weer op te laden.

Een aantal jaar heb ik dat werk gedaan, werd ik moeder en kon ik stukje bij beetje weer opkrabbelen.

Er begon pas echt wat te veranderen

toen ik met een coach aan de slag ging, iemand die mij liet inzien dat Hoog Sensitief ben, een HSP’er en dat mijn gevoeligheid en zorgzaamheid ook een kracht is en wanneer je dat wel goed inzet, het je niet hoeft op te laten branden.

Langzaamaan begon ik in te zien, dat ik heel veel niet wist over wie ik was, waar ik echt van houd en ook waar ik een absolute allergie voor heb.

Er vielen zoveel puzzelstukjes in elkaar, wat mij rust gaf om weer de balans op te kunnen maken, wat wil IK gaan doen? Waar wordt IK nu echt blij van? Wat heb IK deze wereld te bieden?

Toen ik erachter kwam dat ik een HSP’er ben, een hoogsensitief persoon én dat de wereld voor mij dus gewoon anders overkomt dan voor de andere 80% van de mensen. Prikkels komen dan dieper in je brein binnen, gewoon direct op denken en voelen en je ziet, ruikt, voelt, ervaart veel meer dan sommige andere mensen. Dat maakt mij geen uitzondering, alles behalve, het is geen excuus zeg ik altijd, maar gewoon een stukje van mijn handleiding.

Vele om mij heen vonden dat maar vervelend, want doordat ik steeds beter werd in het volgen van mijn eigen gebruiksaanwijzing, veranderde er ook wel een aantal dingen voor de mensen om mij heen. Zo werd ik beter in het aangeven van mijn grenzen, kon ik wat ik voelde beter beschrijven en wist ik inmiddels ook dat wat ik voelde, niet zomaar een overgevoelig dingetje was, maar dat dat daadwerkelijk is hoe ik de wereld, mensen en gedrag ervaar.

Weten wie IK ben heeft voor mij zoveel deuren geopend waarbij ik tot op de dag van vandaag zo dankbaar voor ben.

Ik ben gewoon Marieke, nog steeds, maar nu ik mijn eigen gebruiksaanwijzing beter ken, heb ik mijn talenten kunnen ontdekken en mogen ervaren hoe het is om meer balans in mijn leven te creëren.

En die balans heeft er voor gezorgd dat ik ben gaan doen waar ik blij van wordt, andere mensen helpen (daar is ie weer) Maar dan wel op een manier, waarbij IK er mag zijn en waarbij ik mensen kan helpen zichzelf te helpen door middel van coaching en training!